Charlotte van Vliet - Te mooi om waar te zijn

 ‘Te mooi om waar te zijn’ is de tweede novelle van Charlotte van Vliet. De eerdere titel ‘Ik blauw van jou’ heb ik ook voor de Verhalenfabriek mogen lezen en dat was me goed bevallen. Dus wat zou het tweede verhaal mij brengen?

Je leest in ‘Te mooi om waar te zijn’ het verhaal van Joan. Zij werkt op de redactie van Pure Magazine en zoekt naar wat meer pit in het leven. Ze ontmoet de knappe Tom op weg naar haar werk met de trein en op die dag krijgt ze ook nog eens geweldig nieuws: ze maakt kans op promotie naar redactiemanager. Kan ze tegen de ideale Madelief opboksen? 

Net als het eerdere verhaal leest ook dit verhaal weer heerlijk weg. Het kent een fijne humoristische schrijfstijl waardoor het heel herkenbaar lijkt over te komen.

Joan geeft me een goed gevoel tijdens het lezen, herkenbaar en levendig. Het verhaal kent wat plottwists die spanning lekker laat vast houden maar een ding is duidelijk wat dit verhaal je wil duidelijk maken. Accepteer zoals je bent, help elkaar en blijf je zelf.

‘Te mooi om waar te zijn’ heeft mij weer de nodige leesplezier uurtjes opgeleverd. Dus zeker weten weer een aanrader!

Carlie van Tongeren - Het zusje van

 

Na ‘Grijs’ ben ik direct verder gegaan met ‘Het zusje van’ geschreven door Carlie van Tongeren. Ook dit boek maakt deel uit van de Shorties van Blossom Books.

In ‘Het zusje van’ gaat het over Liv. Een meisje dat deelneemt aan het gewone leven op een gewone school. Ze heeft het daar naar haar zin en leeft haar eigen leven. Maar dan veroorzaakt haar broer een ongeluk, een meisje uit de vijfde komt te overlijden en dan weet iedereen wie Liv is. Het zusje van… Ze wordt lastig gevallen, genegeerd, bedreigd, nageroepen. Kortom het leven wordt haar zuur gemaakt. En thuis is dan ook nog eens haar broer die met de gevolgen moet zien te dealen.

Dit verhaal heeft mij een heel benauwend gevoel gegeven. Terwijl ik het las, kon ik het verhaal niet los laten en liet me alles wat Liv meemaakte voelen. De woorden waren realistisch, de emoties leken net echt en je leeft echt met Liv mee. Zo zie je dat ook al doe je niets, men je zo veroordeelt dat het iemands andere leven ook kapot kan maken. Een rauw verhaal waarin pesten, een ongeluk, het proces van rouw, vriendschap en de mens in al zijn aspecten laat zien van steunend tot de negatieve kant van de mens.

Ook dit verhaal blijft hangen en zet je aan tot nadenken en om in gesprek te gaan en blijven met elkaar.

Carlie van Tongeren - Grijs

Regelmatig kwam ik het afgelopen jaar het boek ‘Grijs’ geschreven door Carlie van Tongeren tegen op facebook. Nadat ik het op een dag voor de derde keer voorbij zag komen, heb ik het direct opgezocht.
Grijs is onderdeel van een reeks novelles die speciaal voor jongeren zijn ontwikkeld die tegen te dikke boeken opzien. Carlie van Tongeren begon de reeks met de novelle ‘Het zusje van’. ‘Grijs’ is de vierde in de rij en wat voor een.

In ‘Grijs’ krijg je het verhaal van twee jongeren te lezen. Een verhaal dat gaat over grensoverschrijdend gedrag, het meisje kreeg er mee te maken, maar de jongen had niet door dat hij over een grens ging.

Chaja en Wes lopen samen de duinen in tijdens het laatste strandfeestje van de zomer. Alleen de beleving aan dit moment was voor beide anders. Wes was trots op het feit dat hij seks had, ookal kon het beter, Chaja voelt zich schuldig dat ze geen nee heeft gezegd tegen Wes. Welke invloed heeft deze avond in het dagelijks leven op school?

Grensoverschrijdend gedrag is een onderwerp dat zeker bespreekbaar moet zijn en blijven. Het is een onderwerp dat zo kwetsbaar is dat het ook een hoop kan beschadigen.

Van Tongeren heeft het in dit verhaal vanuit meerdere perspectieven benaderd. Het laat daardoor heel goed de link zien met de titel Grijs. Het is vanuit de beleving iets kwetsbaars waardoor het verhaal als je het leest zeker binnenkomt omdat je ook de andere kant van het verhaal leest en daarmee bedoel ik niet dat je dan het verhaal goed praat. Maar het volledige beeld van een gebeurtenis maakte tijdens het lezen op mij ook indruk.

De prettige, toegankelijke schrijfstijl en de verdeling van het verhaal maakte dat het verhaal als een trein weglas en er voor zorgde dat ik het binnen een paar uurtjes uit had.

De cover is niet direct aantrekkelijk, (inmiddels is er een andere cover). Toch vind ik de grijze cover juist een goede link met het verhaal.

Het verhaal is goed geschreven, helder, toegankelijk en vooral niet te zwaar maar realistisch. Zo realistisch dat je er samen over in gesprek kan, want wat is nee, wanneer stemt iemand in, hoe zie je dat, wat voor invloed heeft de omgeving.

Het nawoord laat alleen maar meer zien dat dit onderwerp bespreekbaar moet zijn en het op papier zetten alleen maar meer moed laat zien om het bespreekbaar te maken en houden.
 

Herman van Veen - Hoe word je zo gelukkig?

Vandaag is de 80e verjaardag van kunstenaar Herman van Veen. Van jongsaf aan ben ik met de verhalen van Alfred Jodocus Kwak opgegroeid. Later met mijn moeder naar vele theatershows geweest en mijn zoon met mijn moeder en vader naar nog een speciale voorstelling in de tijd van de corona.

Hoe word je zo gelukkig? Dat is de titel van dit kleine boekje dat ik nu heb mogen lezen. Herman schrijft naar eigen zeggen dat hij zeer gelukkig met zijn leven is. Hij beschrijft herinneringen op zo’n manier dat je het eigenlijk helemaal beleefd zoals ik me in de voorstellingen ook kan herinneren.
Veelal reflecties naar het verleden waar je ook momenten van herkend in de voorstellingen. Een bijzondere man waar je het geluk in zijn ogen zeker ziet staan.

Ieder hoofdstuk begint met een gedichtje, vervolgd met diverse alineas met verhalen. Kort maar krachtig en zo beschreven dat je het je ook kan voorstellen.

Gefeliciteerd met uw verjaardag Herman van Veen en bedankt voor de mooie herinneringen die u mij heeft meegegeven.

 

Mario Withoud - Dode dichters dichten niet

 Het boek Dode dichters dichten niet geschreven door Mario Withoud, mocht ik lezen voor de blogtoer van uitgeverij Keytree.

Mario Withoud heeft eerder ‘Echt niet echt’ en ‘Van schokland gekomen’ uitgebracht.
Zijn nieuwste boek is ‘Dode dichters dichten niet.

Het provinciestadje Opmere wordt opgeschrikt door de moord op de getergde stadsdichter Harmen Loos.
Inspecteur Lampe wordt voortdurend gehinderd door allerlei Opmeerders, mensen die zich belangrijk vinden. Een verhaal waarin je wordt meegenomen in de maatschappij van het huidige moraal en het handelen.

Wat vond ik van het verhaal?
Ik had even wat moeite om in het verhaal te komen. Ik moest even zoeken naar de klik met de inspecteur Lampe, maar eenmaal gevonden werd het een leuk verhaal met de nodige humor. Het verhaal laat zien dat het opgebouwd is uit verrassende plottwists en kennende elementen die je steeds op het verkeerde been zette.
Ik vond het verhaal prettig lezen, zeker gecombineerd met de gedichten. Dat gaf voor mij in dit boek een extraatje die ik erg kon waarderen.

Verrassende plottwists in het verhaal met daarbij nog een hoogstaande gedichten die ik enorm kon waarderen geven het verhaal dan ook voor mij 4,5 sterren. 5 net niet, maar 4 is ook te weinig.

Enne Koens - Vandaag komen we niet meer thuis

 In de Grote Vriendelijke 100 kwam ik ook het boek ‘Vandaag komen we niet meer thuis geschreven door Enne Koens tegen.

Na een klein beetje research naar wie deze auteur is, kom ik er achter dat ik deze dame niet ken. Ze heeft al heel wat boeken op haar naam met diverse nominaties voor onder andere Deutscher Jugendliteraturpreis en de Premio Stegia (Italie). en in Nederland een bronzen griffel voor ‘Vanaf hier kun je de hele wereld zien’ en een vlag en wimpel voor ‘Die zomer met Jente’.

Vandaag komen we niet meer thuis is voor mij dan ook een kennismaking met deze auteur.

De tienjarige Mirza wordt door zijn vader uit school gehaald. Dit is anders dan normaal. Vader heeft een volgeladen auto bij zich en Mirza ziet dat er dus meer aan de hand is. Hij weet niet waar ze naar toe gaan en vader zwijgt heel lang daarover. Langzaam komt Mirza achter het plan, maar dat is niet wat Mirza wil. Hij wil naar huis terug.

Je leest het verhaal veelal vanuit Mirza. Mirza probeert met zijn denkbeeldige vriend een plan te maken om weer terug te keren naar huis. Je ervaart als lezer het verhaal vanuit Mirza die een heftige voor hem nog onbegrepen gebeurtenis meemaakt. Hij moet op de nieuwe plek de taal daar zich eigen maken, maar ook weer nieuwe vriendschappen sluiten en nieuwe uitdagingen in de omgeving daar. Stapje voor stapje legt Mirza zich erbij neer en beleeft hij diverse avonturen.

Koens heeft een toegankelijke schrijfstijl. Een heftig thema dat op zo’n manier verteld wordt dat je het verhaal gecombineerd met de illustraties verbinden het verhaal tot iets dat binnenkomt. De invloed van de keuze die vader maakt op zijn zoon. De gevoelens gecombineerd met de sfeer van het verhaal en de geslotenheid van vader maken dat je blijft lezen en de gevoelens en emoties extra binnenkomen.

Ik vind het een bijzonder onderwerp, zeker omdat je het nu vanuit kindperspectief leest. De impact van de keuzes van een ouder.

Ik heb het boek in braille gelezen. Het is bij Passend lezen te verkrijgen en bestaat uit 7 braillebanden. Daarnaast kun je het boek ook via een luisterboek lezen.

Passend lezen is een voorziening voor mensen met een lees en / of visuele beperking.

Frank Vork - Dubbelleven

 Na ‘Aura’ en ‘Hersensplinters’ mag ik nu ook 'Dubbelleven' geschreven door Frank Vork lezen.

In ‘Dubbelleven’ maak je als lezer kennis met Fenna en Liv. Ze zijn stapelverliefd en wonen samen, maar dan verdwijnt Liv ineens spoorloos. Fenna zoekt dagenlang met vrienden en politie naar haar, alleen is er geen enkele aanwijzing naar Liv. Het verhaal begint alsof je het liefdesleven meemaakt van Fenna en Liv maar al snel beland je in een ware thriller en voel je tijdens het lezen dat je op je hoede moet zijn.


Opnieuw laat Vork zien dat je de spanning in het verhaal in kleine stukjes kan opbouwen en tot aan het einde aan toe. Dan pas zie je het geheel. Het verhaal is zo geschreven dat je net als Fenna aan alles en iedereen gaat twijfelen. Niets is wat het lijkt en daardoor kun je dit verhaal tot aan het einde aan toe niet wegleggen.
Het einde had ik niet aan zien komen en laat dan ook zien dat dit opnieuw een goed geschreven verhaal is wat je tussendoor in een stuk uitleest.


Een mysterieus sterk verhaal dat ik dan ook heerlijk buiten in de tuin heb uitgelezen.


Bedankt Verhalenfabriek voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

Maren Stoffels - Nog 27 dagen leven

 

In de tijd dat ik als tiener in het weekend bij de boekhandel werkte, debuteerde Maren Stoffels als schrijfster. Voor mij is dat inmiddels twintig jaar geleden. Ik heb toen wel haar debuut gelezen, maar daarna geen boek meer dat door Maren Stoffels geschreven is. Demian las haar boeken wel op school tijdens Nederlands en nu zag ik regelmatig ‘Nog 27 dagen leven' op Facebook voorbij komen. De nieuwsgierigheid was dan ook wel gewekt en toch was er ook iets dat me tegenhield. Het onderwerp deed me doen slikken, maar ik was door de recensies ook wel een beetje in twijfel. Toch heb ik ervoor gekozen om het te lezen.

Je leest het verhaal van Lisa. Lisa ligt op sterven en de artsen hebben haar opgegeven. Ze kan vanuit haar bed de straat goed overzien en ze komt met het idee dat ze nog iets wil doen. 27 dagen voordat Lisa zal sterven.

Wat maakt dit boek toch zo bijzonder? Voor mij was dit vooral het voelen van de emoties van Lisa. Het is zo geschreven dat ik het gevoel had dat ik in haar verdween in het verhaal. Je voelt haar verdriet, maar ook de wilskracht om sommige dingen nog te doen en daar ook alles uit te kunnen halen. Het maakte het verhaal voor mij heel kwetsbaar en intens om te lezen.

Het verhaal laat ook zien dat het ziek zijn en dat de keuzes van Lisa op de mensen nabij haar van invloed is. Het laat op een bijzondere wijze zien hoe mensen omgaan met verdriet, verlies, hoe men de kleine dingen leert te waarderen van het leven nu.

Het verhaal is opgebouwd vanuit een soort dagboek en je voelt de tijd doortikken. Het verhaal laat je als lezer nadenken over het leven, maar ook hoe een ieder met verdriet, rouw maar ook het leven omgaat.

‘Nog 27 dagen leven ' heeft indruk gemaakt. Het laat de verschillende kanten van het leven zien van iemand die een weldoordachte eigen keuze maakt, maar ook de invloed op de omgeving en hoe deze met de keuze van iemand omgaat. Een ware aanrader en een verhaal dat je echt bijblijft.

Rosemarijn Milo - Mantel van schaamte

 

Eerder mocht ik al ‘Rollenspel’, ‘Een jaar uit het leven van P.M.J.C.S’, ‘Het hoge woord’ en ‘Een vervlogen droom’ lezen. Deze 4 boeken las ik toen met groot plezier en interesse. De verwachtingen voor ‘Mantel van Schaamte’ waren bij aanvang dan ook wel wat meer. Zou ze me opnieuw kunnen boeien?
‘Mantel van schaamte’ is een vervolg op het eerder verschenen boek ‘Voordat alles beter werd’. Deze heb ik niet gelezen. In dat verhaal stonden twee homoseksuele paren centraal.
‘Mantel van schaamte’ gaat na zo’n twintig jaar verder. Jochem Tersluys krijgt een relatie met de Franse dame Anouk Langlois. Jochem en Anouk moeten samen strijden voor hun relatie, omdat er nogal wat vooroordelen binnen de families zijn rondom keuzes die het stel maakt met en voor elkaar. Geen gemakkelijke tijd voor beiden..
In dit verhaal komen onderwerpen als abortus, homoseksualiteit, misbruik in de katholieke kerk en euthanasie naar voren. Ik vond dit boeiende onderwerpen om te lezen al was het nu wel heel veel in een verhaal.
Het verhaal is opgebouwd aan de hand van dagboekfragmenten, brieven, e-mails en gesprekken. Toch vond ik het in dit verhaal minder prettig lezen. Ik vond het soms wat lastiger lezen en verloor ik af en toe het tempo of de interesse in het verhaal. De andere boeken hadden op een of andere manier een betere binding met het taalgebruik en de tijd waarin het verhaal zich afspeelde dan in dit verhaal.
Qua thema’s heeft het verhaal me wel geboeid maar op een of andere manier is dit verhaal anders dan de andere boeken. Jammer, want ik heb van de andere boeken enorm genoten.

Bedankt dat ik de kans kreeg het boek te lezen.

Marieke Smithuis - Umbrador

 

In de grote vriendelijke 100 staat het boek ‘Umbrador’ geschreven door Marieke Smithuis. Dit boek is ook een van de thematitels van de komende kinderboekenweek in 2025 ‘Vol avontuur’.
In 'Umbrador' wordt je meegenomen naar het land Umbrador. Je leest het verhaal van Jinna. Ze is een wees, maar met een groot geheim heeft ze geen schaduw. Ze woont bij een verschrikkelijke tante die haar het leven zuur maakt. Gelukkig is Scharrie, haar hond, altijd bij haar. Tot haar tante besluit dat Scharrie weg moet. Jinna besluit met Scharrie op de vlucht te gaan. Ze komen terecht in Umbrador. Een bijzondere wereld waar iedereen een bijzondere schaduw heeft. Een schaduw dat juist iets over het talent van de persoon zegt. De ontwikkeling van de schaduw van Jinna laat haar zien dat ze de strijd aan moet gaan met Fulgis. Kunnen Jinna, Scharrie en de bijzondere kater Filou deze strijd winnen?
Wij lazen het boek via het luisterboek van Passend lezen. Ik had hem op de laptop aangezet en mijn zoon bleef geboeid staan luisteren. Zover dat hij zijn spullen haalde en bij me aan tafel kwam zitten.
Het is een magisch en spannend avontuur over vriendschap, familie, trouw en verraad. Een prachtige mengeling van thema’s die in een bijzonder verhaal zijn verwerkt. De personages zijn goed uitgewerkt, de dieren konden wij ons ook echt voorstellen en genoten ook echt van het avontuur. Het verhaal kent een mooie spannende opbouw, het blijft boeien tot de laatste letter en we vonden het ook erg jammer dat we waren uitgeluisterd. De zinnen waren zo vol van taal, dat we er ook echt over in gesprek raakten
Bij Passend lezen is Umbrador te luisteren als luisterboek, te lezen als brailleboek. Daar bestaat het uit 13 braillebanden.
Een echte aanrader ook omdat iedereen met een lees- en / of visuele beperking op deze manier ook dit prachtige avontuur kan meemaken.

Paul van de Water - Foute vrouwen

 

Paul van de Water is als promovendus verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en aan het NIOD. Hij heeft zijn promotieonderzoek gaat over extremistische collaborateurs tijdens de bezetting van Nederland (1940-1945). Hij heeft eerder al het boek ‘In dienst van de nazi’s’ geschreven.

In Foute vrouwen laat ‘van de Water´ je als lezer meenemen in een tijd waar ook de Nederlandse en Vlaamse vrouwen zich aan collaboratie schuldig maakten. De diversiteit en complexiteit was dan ook heel verschillend. Het waren soms dames met eenvoudige kantoorbanen bij de meest verschrikkelijke organisaties. Maar ook lees je over actieve Jodenjaagsters. De verhalen van de Amsterdamse Ans van Dijk, de Vlaamse Irma Laplasse en jeugdboekenschrijfster Tonny Vos-Dahmen von Buchholz.

Het blijkt dat eenderde van alle leden van de NSB vrouw was. Er is alleen nauwelijks onderzoek gedaan naar het hoe en waarom van deze vrouwen. In dit boek lees je de diverse verhalen. Soms vol afschuw, walging, verbazing lees je wat die tijd met de vrouwen deed en waar ze uiteindelijk toe in staat bleken te zijn.

De schrijfstijl was helder en feitelijk. Naar mijn idee niet mooier gemaakt dan het is, maar wel leesbaar voor geïnteresseerden over die tijd.
Wil je meer weten over de rol van vrouwen in een tijd van collaboratie dan ben je bij dit boek ‘Foute vrouwen’ op de juiste plek.