Toon moet onderduiken. Op dat moment is het januari 1944. Een jaar geleden kwam Toon van het seminarie af en wist hij niet veel van wat er allemaal speelde. Nu op het moment dat hij moet gaan onderduiken, gebeurt er heel veel. Op zoek naar een onderduikplaats in de Peel, stuit hij op een verzetsgroep.
In dit indrukwekkende verhaal maak je kennis met Toon. Eerst als jonge jongen. Hij zit op het seminarie en daar komt hij tot de conclusie dat dat iets is wat niet bij hem past. Hier lees je ook wat voor invloed zoiets heeft op het gezin, ik bedoel dan ook het beeld van wat ouders op zo’n moment van je verwachten. Daarnaast de uitwerking op Toon dat hij buiten het gezin heeft gestaan en er daarna nog kinderen bij zijn gekomen.
Toon helpt gestrande gevechtspiloten aan een onderduikadres en moet niet veel later besluiten ook te gaan onderduiken. Hij krijgt te horen dat hij daarvoor het beste naar de Peel kan trekken.
Toon komt in een verzetsgroep terecht en onderneemt allerlei dingen om mensen te helpen maar vooral ook met gevaar voor eigen leven.
Ik heb het boek als indrukwekkend omschreven omdat het verhaal heel concreet is en je laat voelen wat iemand heeft moeten doen en meegemaakt in die tijd. Het is niet alleen informatief maar laat je echt het verhaal binnenkomen en beseffen dat deze tijd niet vergeten mag worden! Het moment dat Toon een hooibaal met fosfor in de brand moest gaan steken, vond ik erg spannend en kwam bij mij ook binnen.
Het verhaal is in een heldere, boeiende schrijfstijl geschreven. Geen moeilijke woorden, maar er werd ook niet om de hete brij heen gedraaid.
Het was een boek dat me zeker niet heeft losgelaten en ik anderen daarom ook echt aanraad om te lezen / luisteren.
