Sophie Wester - Fetisj

 Via de Verhalenfabriek kreeg ik de kans om ‘Fetisj’ geschreven door Sophie Wester te lezen.

Eerder las ik de thriller ‘Schaduwkant’ en was daarom extra benieuwd naar deze spannende novelle zou uitpakken. De schrijfstijl toen beviel me al enorm.
In ‘Fetisj’ maak je kennis met Diana Zee. Ze heeft een antiekzaak. Op een dag haalt ze haar beste vriendin Moniek op van het vliegveld. Die zou vanuit Haiti een eeuwenoud beeldje hebben meegebracht, maar vertoont geheimzinnig gedrag. Als Moniek ook nog eens aan haar vertelt dat ze teruggaat naar haar gewelddadige ex, krijgen de dames ruzie.
De politie komt na een paar dagen in de antiekzaak bij Diana. Ze krijgt daar te horen dat Moniek is overleden. Diana heeft een onderbuikgevoel en daardoor de overtuiging dat Monieks dood geen ongeluk kan zijn geweest. Ze gaat op onderzoek uit, maar dan blijken de ontdekkingen haar leven op zijn kop te zetten. Ze speelt zelfs met haar eigen leven. Was Moniek wel wie ze was, wie en welke vriend is er nog te vertrouwen?
Wat een heerlijk verhaal was dit om te lezen. Je leest het verhaal vanuit Diana en Moniek. Het verhaal van hun komt uiteindelijk samen tot een meesterlijk plot. Diana leer je kennen in het heden, je voelt de ruzie met Moniek aankomen en het onderbuikgevoel dat ze heeft over het overlijden van Moniek. Je leest Moniek’s verhaal vanuit het verleden en leest haar ‘nare’ geschiedenis tot het moment van het ongeluk. Het plot is voor mij dan ook meesterlijk gevonden en zag ik niet aankomen.

Ik heb het verhaal werkelijk in een ruk uitgelezen. Een heerlijke ervaring en een ware aanrader voor de liefhebbers van Sophie Wester.

Bedankt Verhalenfabriek voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.

Nikola Scott - Verborgen leven

Hoe lang kun je een geheim bewaren? Dat is de centrale vraag in het boek ‘Verborgen leven’ geschreven door Nikola Scott.

Nikola Scott werd geboren in Duitsland. Ze is na haar studie naar New York vertrokken. Ze heeft jarenlang als redacteur bij een uitgeverij gewerkt voordat ze zelf is gaan schrijven. Momenteel woont ze met haar gezin in Frankfurt.
Het is niet haar eerste boek, eerder verschenen De oogstmeisjes, De schaduw van mijn moeder en Zomer vol geheimen. Geen van de boeken heb ik eerder gelezen dus ‘Verborgen leven’ is mijn kennismaking met Nikola Scott.


Verborgen leven is een spannende en ontroerende roman vol geheimen. Het verhaal speelt zich af vlak na de Tweede Wereldoorlog.
Isobel is in opleiding als arts en moet vechten voor een plek in een wereld die door mannen gedomineerd wordt. Alleen die strijd is niet het zwaarste deel in haar leven. Ze draagt een geheim bij zich dat haar leven op de kop kan zetten. Is Isobel in staat om openheid te geven over haar verleden?


Het verhaal is verdeeld in korte hoofdstukken. Het leest vlot weg. Het begint direct op een spannend moment en krijgt dan even een rustiger vervolg. Je wordt meegenomen in het moeilijke leven van Isobel. Ze is een ware strijder tegen onrecht en armoede en komt op mij over als een sterke bijzondere persoonlijkheid. Ze strijdt voor de rechten van de vrouw. Dat is in de jaren vijftig nog best wel ongebruikelijk. Haar vriend Grey, ook arts, wil eigenlijk geen arts zijn, hij gaat liever naar het conservatorium. Het verhaal krijgt wat extra inhoud op het moment dat Isobel contact krijgt met de moeder van Grey. Dit contact heeft tot gevolg dat de nodige zaken boven water komen en extra druk veroorzaken op de vriendschap met Grey. Door alles komt Isobel in het nauw met haar eigen persoonlijkheid. Haar geheim bewaren wordt daardoor een steeds grotere last.
De rol van de moeder van Isobel krijg je ook mee hoe zij zich staande heeft moeten houden als vrouw en de opvoeding van Isobel.


De worsteling van Isobel komt in dit verhaal zo echt naar voren dat je het voelt terwijl je leest. De keuzes die ze heeft moeten maken in het bedrog en hoe ze ermee omgaat, laten zien dat het een heftige strijd is voor haar.


Verborgen leven is een bijzonder ontroerend verhaal waarin geheimen en intriges een grote rol spelen maar niet onbelangrijker de rol van de vrouw in de moeilijke jaren na de Tweede Wereldoorlog.
Bedankt HarperCollins voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.

Marte Jongbloed - Gevangen in de stad

Houd je van geschiedenis, dan ben je bij Marte Jongbloed opnieuw aan het goede adres. Eerder las ik ‘Gevaarlijk water’ over de watersnoodramp in 1953 en ‘Mijn vader in de mottenballen', een verhaal dat zich afspeelt in de Koude Oorlog.

‘Gevangen in de stad’ gaat over Leiden, 450 jaar geleden.
De elfjarige Bregje woont in een weeshuis. Ze is een eigenwijs meisje en krijgt van Dirkje Louwerijsdochter (Vrouw Louwe) de kans om bij haar te wonen en haar bij te staan in haar werkzaamheden als vroedvrouw.
Bregje is ook bevriend met Adriaan in het weeshuis. Hij wordt vlak voor het vertrek van Bregje uit het weeshuis geplaatst bij een familie waar hij wordt ingezet als rattenvanger.
Het is een zware periode voor Leiden. De pest breekt uit en de Spanjaarden staan opnieuw voor de deur.

Het verhaal gaat wel over de belegering van Leiden, maar de nadruk ligt toch meer op de bizarre leefomstandigheden in die tijd. Huizen worden gecontroleerd op hun voorraad aan levensmiddelen. De mensen hebben allemaal honger en zijn sterk vermagerd. Het kost veel mensen hun leven in die periode.
Bregje krijgt ook te maken met het overlijden van vrouw Louwe. De angst dat Bregje en Adriaan terug moeten naar het weeshuis is dan ook groot als het nieuws van het overlijden van vrouw Louwe bekend zal worden. Bregje en Adriaan proberen samen hun leven op de rit te krijgen. Ik vond het bijzonder om te lezen hoe dit in het karakter van Bregje terugkomt. De wilskracht van Bregje lees je terug in het verhaal.

Gevangen in de stad is geen dik boek. Het is zeer geschikt voor liefhebbers van geschiedenis. Persoonlijk vond ik het heerlijk om te lezen, te meer daar er raakvlakken waren met de geschiedenis van Brielle waar ik opgegroeid ben. De geuzen spelen daar ook een rol in de geschiedenis van Brielle.

In het boek tref je een plattegrond aan. Het verhaal heeft een korte inleiding. Aan het einde laat het de liefhebbers wat geschiedenisfeiten lezen en krijg je nog een recept voor hutspot. Hutspot is een van de etenswaar die op 3 oktober 1574 centraal staat bij het Leids Ontzet. De andere etenswaar die uitgedeeld worden zijn haring en wittebrood.

Het verhaal is toegankelijk geschreven. Het is daardoor makkelijk te begrijpen. De hoofdstukken zijn niet al te lang en voor de minder fanatieke lezers is het boek dan ook een echte aanrader. De belevenis van vooral de leefomstandigheden van die tijd komt wel binnen bij je als lezer. Zo vond ik het moment dat Bregje terug naar het huis van vrouw Louwe moet bij een bevalling en dan Adriaan tegenkomt in het holst van de nacht heel tastbaar beschreven.

Pim Lammers - Ik denk dat ik ontvoerd ben

 

Bijzondere boeken om te lezen vind ik ook nu weer ‘Ik denk dat ik ontvoerd ben’ van Pim Lammers. Dit boek staat in de Grote Vriendelijke 100 en is opnieuw een schrijver die ik alleen op het nieuws een keer gehoord heb maar verder niet ken. Via Passend lezen ontdekte ik dat hij ook uit is als brailleboek en daar bestaat uit twee delen.
Daarom ben ik de uitdaging aangegaan om dit boek in braille te lezen. Niet erg veel, maar genoeg om te oefenen. Ik heb eerder van Toon Hermans een bundel in braille gelezen en heb gemerkt dat poëzie me dan nog meer raakt.
In dit boek lees je gedichten over bijzondere families. Dit kan zijn over de bijzondere band met je zus, je broer, vader, moeder, grootouders, ooms en tantes. Wat bespreek je aan tafel met elkaar over eten? Over een bijzondere oom die wil racen, maar in een rolstoel zit. Thema’s als liefde en schaamte komen ook naar voren.
Al deze gedichten zijn toegankelijk geschreven, kennen gevoelige, maar ook hele grappige onderwerpen. Pim Lammers heeft de gedichten duidelijk vanuit de kinderen weten te schrijven. Het is bijzonder om te lezen hoe hij in de belevingswereld van de kinderen is terechtgekomen. Hij weet hun gevoelens en gedachtes op zo’n manier te beschrijven dat je het werkelijk voor je ziet gebeuren. De gedichten waren door de tast met de braille, het verwerken van de letters en wat je totaal leest zo fijn om te lezen.
Mijn zoon keek tegelijkertijd mee in het gewone boek, want de illustraties van Sarah van Dongen waren ook erg leuk om te zien. Hij vond ze heel erg passen bij de gedichten maar ook een beetje iets anders gaven aan de gedichten.
In braille krijg je dat niet mee.
Ik heb de gedichten met veel plezier gelezen en geoefend in braille. Het was gevoelig, tastbaar en had ook de nodige humor die je in je hoofd je dan ook echt goed kon voorstellen.

Tineke Honingh - Struikmeisje

Erie en Bas, twee totaal verschillende kinderen komen tot een bijzondere vriendschap. Erie, een hele stoere, slimme meid, wil niet meer naar school. Ze heeft namelijk autisme. Ze weet het niet direct, maar haar therapeut heeft het benoemd als stoornis. Ze vindt dat maar een gek woord, want dat betekent in haar ogen dat je een gebrek hebt. Erie wil vooral in haar eigen huis zijn, zonder teveel mensen, teveel stress en teveel prikkels.

Bas daarentegen is een jongen in een rolstoel. Hij helpt Erie stapje voor stapje onder de mensen te komen. Hij leert van haar weer hoe mensen in elkaar steken.

Het is bijna een ideaal plaatje hoe deze vriendschap in elkaar valt. Het is zo beschreven dat je het verhaal vanuit Bas en Erie zeker kan voelen en ervaren. Het verhaal kent een prachtige omgeving, een vakantiepark waar toch wel bijzonder veel mensen wonen die in scheiding liggen, een dame met dementie komt voorbij, het prachtige babydasje.

Al deze elementen bij elkaar gaan over vriendschap, het vertrouwen in jezelf maar ook in elkaar, hoe kun je omgaan met jezelf en mag je zijn wie je bent.
Een verhaal dat vanaf een jaar of tien zeker zelf gelezen kan worden en veel ruimte biedt om met elkaar in gesprek te gaan.

Ik kon het verhaal van Erie heel goed voelen en begrijpen. Dat heeft de schrijfster echt bijzonder goed in het verhaal werkt. De vriendschap met Bas vind ik een heel grote meerwaarde hebben omdat je hier ook een zichtbare ‘rugzak’ en onzichtbare ‘rugzak’ ziet samen komen tot hoe het contact zou moeten gaan in de echte wereld. Het haalt de maatschappij duidelijk naar voren en laat ook zien hoe dit met elkaar kan samen opgroeien.

Marlies Slegers - We moeten je iets vertellen

 

Naast ‘Briefjes voor Pelle’ staat ook ‘We moeten je iets vertellen’ in de Grote Vriendelijke 100. Ook dit boek is geschreven door Marlies Slegers.

Ik heb ervoor gekozen om dit boek in braille te lezen. Het boek is beschikbaar bij Passend lezen in braille en bestaat uit 11 delen.

In ‘We moeten je iets vertellen’ lees je het verhaal van de dertienjarige Hazel. Haar ouders gaan scheiden en ze wordt naar haar oma gestuurd. Eigenlijk heeft Hazel daar helemaal geen zin, want ja, hoe kun je je ouders bij elkaar houden als ze weg is.
Hazel is bij haar dementerende oma begonnen met opruimen van het rommelige huis. Ze komt daar een doos vol foto’s en spullen tegen van haar vader. Tussen die spullen vindt ze een stapeltje geheime brieven van haar opa. Hazel komt tot de conclusie dat het zinloos is om haar ouders bij elkaar te houden, een kansloze missie.
Kean, een jongen die gedichten citeert, de bijzondere neef Raaf en de blinde hond van oma, Vincent leert ze op het eiland kennen. Deze zomer leert Hazel alles over loslaten en accepteren. Op allerlei manieren en verschillende vormen.

Het verhaal gaat over scheiden. Het richt zich vooral op kinderen. Maar eigenlijk kun je als volwassene zelf er ook genoeg uithalen. Het kan helpen om situaties te begrijpen, bijvoorbeeld je vriend te begrijpen die in een scheiding verwikkeld is van zijn ouders.
Slegers bespreekt net als in ‘Briefjes voor Pelle’ belangrijke thema’s uit het leven op een hele luchtige manier. Dit doet ze door prachtige zinnen, niet te moeilijk, maar wel zinnen die duidelijk de kern weergeven. Ikzelf als volwassene kon de mooie zinnen en de inhoudelijke woorden stof tot nadenken. De schrijfstijl van het verhaal is ook nu weer heel fijn en leest goed weg.

Zowel Briefjes voor Pelle en We moeten je iets vertellen heb ik met veel plezier en interesse gelezen. Het zijn prachtige boeken die op een luchtige manier moeilijke onderwerpen bespreken.