Met de leesclub van de boekenreizigers olv Erna Eikhoudt lazen we recent ‘De typiste’ geschreven door Lody v.d. Kamp.
Lien de Vries, Joodse weduwe en moeder van twee kinderen vindt in oorlogstijd een kantoorbaan bij de Joodse Raad in Amsterdam. Ze typt daar berichten voor in het Joodsche Weekblad. Dit blad maakt de maatregelen van de Duitse bezetter bekend aan de Joden. De twijfel slaat toe, ze heeft kennis van wat haar gemeenschap te wachten staat, maar moet ook haar kinderen onderhouden en kan ze dan wel voor de vijand blijven werken?
Je leest het verhaal vanuit Lien. Ze blijft als weduwe achter met haar twee jonge kinderen. Ze moet alles op alles zetten om geld en dus brood op de plank te krijgen en dan komt de oorlog er ook nog eens bij.
Ik vind het bijzonder hoe de auteur dit in het verhaal verwerkt heeft. Thema’s als keuzes maken maar eigenlijk geen keus hebben, de relatie met haar ouders wordt bijzonder omschreven maar ook de invloed van de oorlog hierop. De vele veranderingen die de Joden in de oorlog te verwerken kregen zijn op zo’n wijze beschreven dat je de sfeer goed kan voelen.
De auteur neemt je mee in een oorlogsperiode waarin de obstakels, de regels heviger worden en mensen wanhopiger worden om te overleven. Lien die zelf in een vooralsnog veilige positie zit, maar keuzes moet gaan maken rondom haar kinderen en haar eigen veiligheid. De sfeer is zeker goed neergezet en zo beschreven dat je het ook echt voelt. Maar er is een ding wat aan dit boek wat minder is, het einde. Het laat je achter met een groot vraagteken. Hoe loopt het met iedereen af?
Ik geef het 3,5 *
Lien de Vries, Joodse weduwe en moeder van twee kinderen vindt in oorlogstijd een kantoorbaan bij de Joodse Raad in Amsterdam. Ze typt daar berichten voor in het Joodsche Weekblad. Dit blad maakt de maatregelen van de Duitse bezetter bekend aan de Joden. De twijfel slaat toe, ze heeft kennis van wat haar gemeenschap te wachten staat, maar moet ook haar kinderen onderhouden en kan ze dan wel voor de vijand blijven werken?
Je leest het verhaal vanuit Lien. Ze blijft als weduwe achter met haar twee jonge kinderen. Ze moet alles op alles zetten om geld en dus brood op de plank te krijgen en dan komt de oorlog er ook nog eens bij.
Ik vind het bijzonder hoe de auteur dit in het verhaal verwerkt heeft. Thema’s als keuzes maken maar eigenlijk geen keus hebben, de relatie met haar ouders wordt bijzonder omschreven maar ook de invloed van de oorlog hierop. De vele veranderingen die de Joden in de oorlog te verwerken kregen zijn op zo’n wijze beschreven dat je de sfeer goed kan voelen.
De auteur neemt je mee in een oorlogsperiode waarin de obstakels, de regels heviger worden en mensen wanhopiger worden om te overleven. Lien die zelf in een vooralsnog veilige positie zit, maar keuzes moet gaan maken rondom haar kinderen en haar eigen veiligheid. De sfeer is zeker goed neergezet en zo beschreven dat je het ook echt voelt. Maar er is een ding wat aan dit boek wat minder is, het einde. Het laat je achter met een groot vraagteken. Hoe loopt het met iedereen af?
Ik geef het 3,5 *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten