Emmy’s leven loopt niet zoals ze wil. Ze heeft een vervelende gewoonte af en toe te liegen. Ze besluit in een opwelling naar Parijs af te reizen. Ze hoopt hier ‘toevallig’ haar jeugdliefde Etienne tegen het lijf te lopen. Samen met de vrolijke gids Gijs lukt dit en komt ze Etienne op het spoor. Hij blijkt nog steeds de mysterieuze en knappe jongen te zijn als jaren geleden en is maar wat blij om Emmy weer te zien. Emmy zorgt er met haar web van leugens voor dat zij en Gijs steeds meer naar elkaar toe groeien. Ze bevindt zich af te vragen wat nu echt geluk is.
In het begin had ik de schurft aan het gedrag van Emmy. Maar Lotte Petersen heeft haar eigenlijk heel goed neergezet als zeer realistisch en uniek. Emmy is gewoon niet perfect en dat is eigenlijk ook wel eens een verademing om te lezen. Gedurende het verhaal ga je wel haar motieven en gevoelens begrijpen en verandert je beeld van Emmy.
Er zaten ook momenten van humor is het verhaal. De redeneringen van Emmy hebben me soms doen grinniken tijdens het lezen.
De Franse sfeer doet me denken aan een heerlijk vakantieboek. Daarin is Lotte Petersen dan ook supergeslaagd!
Er was genoeg te beleven in het verhaal, soms ook wat ik niet aan zag komen, maar maakte wel dat het verhaal bleef boeien. Af en toe ging het wel snel, maar ja je kan niet alles.
Liefs van een leugenaar mag de feelgoodliefhebber dan ook zeker niet overslaan op zijn lijstje om nog te lezen.
Bedankt voor het recensie-exemplaar HarperCollins.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten