Voor Luitingh Sijthoff mocht ik ‘Zeven briefjes’ geschreven door Mia Zomerdijk lezen.
Leonie leidt een fijn leven als leerkracht van groep twee. Haar ultieme droom is schrijfster worden, maar toch ontbreekt er iets in haar leven: een speciaal persoon in haar leven. Ze wil dit niet via online daten doen, ze gaat ervan uit dat het een keer op haar pad komt. Ze probeert dit door zeven briefjes te verstoppen op plaatsen waar ze denkt leuke mannen te verwachten: in haar favoriete boek in de boekhandel, in een Noorse trui, in een vintagewinkel, in het museum. Het slaat wel aan: ze heeft meerdere dates, sommigen meer succes dan de andere. Maar dan heb je nog de mogelijkheid tot pech: verlies je dan de hoop of kan je beter blijven geloven dat er nog wel wat in zit?
Je leest het verhaal vanuit Leonie, een vrijgezelle juf. Ik vond het vooral leuk dat het gewoon niet over internetdaten ging, maar creatief via de zeven briefjes. Dit maakte het iedere keer weer leuk en zat ik te genieten tijdens het lezen, benieuwd naar wat voor date ze nu weer zou hebben.
Mia Zomerdijk heeft een prettige herkenbare schrijfstijl. Het is niet overdreven geschreven, maar gewoon zoals het is vanuit de emoties. Dit maakte het lekker weg lezend en een feelgood voor mij. Ik was even bang voor te veel voorspelbaarheid qua dates, maar dit viel reuze mee. Het kent zelfs een plottwist die je niet helemaal zag aankomen waardoor het gewoon een geslaagd verhaal was voor een paar uurtjes heerlijk weglezen.
Bedankt Luitingh Sijthoff voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
Leonie leidt een fijn leven als leerkracht van groep twee. Haar ultieme droom is schrijfster worden, maar toch ontbreekt er iets in haar leven: een speciaal persoon in haar leven. Ze wil dit niet via online daten doen, ze gaat ervan uit dat het een keer op haar pad komt. Ze probeert dit door zeven briefjes te verstoppen op plaatsen waar ze denkt leuke mannen te verwachten: in haar favoriete boek in de boekhandel, in een Noorse trui, in een vintagewinkel, in het museum. Het slaat wel aan: ze heeft meerdere dates, sommigen meer succes dan de andere. Maar dan heb je nog de mogelijkheid tot pech: verlies je dan de hoop of kan je beter blijven geloven dat er nog wel wat in zit?
Je leest het verhaal vanuit Leonie, een vrijgezelle juf. Ik vond het vooral leuk dat het gewoon niet over internetdaten ging, maar creatief via de zeven briefjes. Dit maakte het iedere keer weer leuk en zat ik te genieten tijdens het lezen, benieuwd naar wat voor date ze nu weer zou hebben.
Mia Zomerdijk heeft een prettige herkenbare schrijfstijl. Het is niet overdreven geschreven, maar gewoon zoals het is vanuit de emoties. Dit maakte het lekker weg lezend en een feelgood voor mij. Ik was even bang voor te veel voorspelbaarheid qua dates, maar dit viel reuze mee. Het kent zelfs een plottwist die je niet helemaal zag aankomen waardoor het gewoon een geslaagd verhaal was voor een paar uurtjes heerlijk weglezen.
Bedankt Luitingh Sijthoff voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten