Luc Vandromme - tussen de dagen

 

Met de leesclub van de boekenreizigers las ik recent Tussen de dagen geschreven door Luc Vandromme.
Bij de inventarisatie wie interesse had om het boek van Luc Vandromme te willen lezen, waren de reacties van mijn mede lezers al zo enthousiast dat ik zeer nieuwsgierig werd. Ik had tot dat moment nog niets van deze schrijver gehoord. En ik ben dus blanco de leesclub in gegaan.

Het verhaal kent twee verhaallijnen.
In het heden leer je als lezer Mauro Russo kennen. Hij woont met zijn vrouw en kinderen in Belgie. Het huwelijk is in een sleur geraakt, er is wel liefde maar ze vinden elkaar niet meer. Lotte trekt er daarom op uit en gaat met haar vriendin op vakantie. De dochters gaan op zomerkamp.
Voor Mauro ontstaat er daardoor tijd om na te denken over zijn huidige leven. Er komen nog wat vervelende situaties voorbij waar hij zal moeten vechten om overeind te blijven. Is er hierin nog een rol voor Lotte?
In het verleden leer je als lezer Misa kennen. Zij is de dochter van een wetenschapper van grote naam en die man doet regelmatig extreme experimenten op zijn gezin en dit gaat dan ook fout.
Misa komt uiteindelijk in de handen van bisschop Lanzo La Catena. Hij misbruikt haar met alle gevolgen van dien. Die man heeft ook maar een doel in zijn leven en hij wil hoe dan ook paus worden, waar alles en iedereen voor moet wijken. Je krijgt een goede indruk van de hiërarchie in die tijd. Een tijd waarin leugens en bedrog in feite de normaalste zaak van de wereld is. Hoe dan ook zal Lanzo zijn doel willen bereiken.
.
Het boek Tussen de dagen kent ruim vijfhonderd bladzijden. De eerste bladzijden werd ik het verhaal direct ingetrokken. Mijn gevoel was wow, wat is dit, het leest bijzonder. Ik kon me het verhaal ook goed verbeelden in mijn hoofd en het ontbrak nergens aan. Het is bijzonder gedetailleerd en goed uitgewerkt. Iets dat voor mij als lezer van belang is, is het feit of ik wil blijven lezen en eigenlijk zelf nog kan ik het boek wegleggen. Ook bij dit boek bleek dat ik bleef lezen. Het verhaal kent een duidelijke opbouw. De spanning is op een goede manier verdeeld en daardoor gedoseerd, dat mij ook hielp om te blijven lezen.

Luc Vandromme heeft nog meer boeken geschreven, zoals Niets verlaat de tijd, Omwille van de soort en de leerling snijder en nog een paar andere boeken. De drie genoemde boeken ga ik toevoegen aan mijn lijst om te lezen, ik ben na Tussen de dagen zeker een fan geworden, de stijl van schrijven heeft me dan ook zeer verrast.