Met de leesclub van de boekenreizigers las ik ‘Dubbele agenda’ geschreven door Saskia M.N. Oudshoorn.
In Dubbele agenda maak je kennis met Eline. Eline is haar baan verloren en verliest zichzelf nu in de sleur van alledag. Ze gaat met haar vriendinnen uit het popkoor een weekendje weg naar Antwerpen. In een bar daar ontmoet Eline Thierry. Hij wakkert iets in haar aan wat ze lang niet gevoeld heeft. Stijn heeft het allemaal niet door. Hij is teveel met zichzelf bezig en zijn drukke baan. Of speelt er toch meer?
Het verhaal wordt vooral vanuit Eline verteld en af en toe afgewisseld met Stijn. Het verhaal begint als Eline in het ziekenhuis bij hun zoon Luke zit. Je vraagt je af wat er is gebeurd.
Je wordt dan meegenomen in het verhaal en leest wat er allemaal aan vooraf gegaan is.
De schrijfstijl van dit verhaal leest door de gewone woorden erg prettig. Het is niet mooier omschreven dan het is, gewoon concreet waardoor het lekker wegleest.
De spanning is niet overmatig aanwezig. Er zijn wel spannende momenten, maar het is voor mij niet echt spannend. Het is in mijn ogen een soort spel waarin de een iets doet en de ander iets doet en dat weer invloed heeft op wat er in het geheel gebeurt. En dat spel is weer zo geschreven dat het bleef boeien tot het eind.
Ik geef het dan ook 3,5 *
In Dubbele agenda maak je kennis met Eline. Eline is haar baan verloren en verliest zichzelf nu in de sleur van alledag. Ze gaat met haar vriendinnen uit het popkoor een weekendje weg naar Antwerpen. In een bar daar ontmoet Eline Thierry. Hij wakkert iets in haar aan wat ze lang niet gevoeld heeft. Stijn heeft het allemaal niet door. Hij is teveel met zichzelf bezig en zijn drukke baan. Of speelt er toch meer?
Het verhaal wordt vooral vanuit Eline verteld en af en toe afgewisseld met Stijn. Het verhaal begint als Eline in het ziekenhuis bij hun zoon Luke zit. Je vraagt je af wat er is gebeurd.
Je wordt dan meegenomen in het verhaal en leest wat er allemaal aan vooraf gegaan is.
De schrijfstijl van dit verhaal leest door de gewone woorden erg prettig. Het is niet mooier omschreven dan het is, gewoon concreet waardoor het lekker wegleest.
De spanning is niet overmatig aanwezig. Er zijn wel spannende momenten, maar het is voor mij niet echt spannend. Het is in mijn ogen een soort spel waarin de een iets doet en de ander iets doet en dat weer invloed heeft op wat er in het geheel gebeurt. En dat spel is weer zo geschreven dat het bleef boeien tot het eind.
Ik geef het dan ook 3,5 *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten