Voor de leesclub van de boekenreizigers olv Erna Eikhoudt mochten we dit keer Tranen van een Feniks lezen geschreven door Ema Sindelarova.
Op de cover een dame in een pose van de tango en een rode jurk dragend. De cover wekt wel enig nieuwsgierigheid.
Het verhaal gaat over Emma die in de zoektocht naar haar leven, een feniks, en haar mannetje leert te staan in haar leven. Ze danst de tango van haar af. Ze ontwikkelt zich in haar rol als moeder, worstelt met haar komaf, maar bijt ook van zich af. Tot van binnenuit kunnen de tranen mogen vloeien. Je ontdekt gedurende het verhaal of haar tranen ook mogen drogen.
Het leven van Emma wat je meemaakt, gaat door diepe dalen en in zoveel verschillende situaties. Het is soms heftig, soms wel erg dwingend hoe het overkomt. Emma stelt zich kwetsbaar op door je als lezer zo mee te nemen in het verhaal. Ik denk dat we allemaal in het leven hoogte en dieptepunten meemaken.
Er komen diverse onderwerpen als blijdschap, passie, naastenliefde en je kwetsbaar op leren stellen, humor, levendigheid.
Op sommige momenten wordt Emma onrecht aangedaan, maar soms is het ook wel een beetje te. Al kan je iemand er niet over veroordelen. We waren er niet bij.
De schrijfstijl van Ema is rauw. Ik vond het niet altijd makkelijk lezen. Je leert wel Ema kennen vanuit haar emoties. Er waren voor mij iets te veel schakelingen waardoor het uitlezen van het verhaal wel wat lastiger werd. Zeker als je een paar dagen niet gelezen hebt, was het lastig de draad weer oppakken.
De tango en de feniks staan symbool in het hele verhaal als een soort rode draad.
Zou de tango met Bas weer hervat worden? Dat is nog wel een vraag die bij mij is blijven hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten