Witte muren

 Met de leesclub van de boekenreizigers mochten we het debuut van Hanneke Simons lezen.

Een verhaal wat gaat over Alexander de Raaf die in 1943 in een rusthuis wordt gestopt door zijn rijke familie. Hij had een zelfmoordpoging gedaan en daardoor zijn geheugen verloren. Als een anoniem persoon aangeeft te weten waarom hij er een eind aan heeft willen maken, begint zijn zoektocht naar antwoorden.
De joodse Abel vertelt zijn herinneringen over het verraad van zijn vrienden. De levensverhalen van Abel en Alexander zijn met elkaar verbonden.

Witte muren is een bijzonder verhaal. Je raakt gedurende het lezen verbonden met de emoties van beide mannen. Het is zo geschreven dat je constant je afvraagt over wie goed is, wie fout, maar de samenvoeging van de verhalen geeft ook antwoord op vragen die ontstaan tijdens het lezen.

Het heeft me tot het eind vast gehouden en daardoor een boek die zeker bij mij blijft hangen.